Zoals gezegd, er zit een reünie aan te komen van onze lagere school klas. Op 7 oktober komen we bij elkaar bij Strandpaviljoen Bad Egmond. Veel klasgenoten wonen nog in Derp en tijdens Visserijdag kwamen we elkaar tegen. Een paar namen? Willem Wijker en ik stonden naast elkaar te verkopen op de nautische markt voor de loods van de Pinck. Willem verkocht hengels voor de Visvereniging en ik mijn boekje Derperdingen.Martin de Lange liep snuffelend langs, gevolgd door Engel Stam…
Het boekje Derperdingen is gepresenteerd tijdens de visserijdag. Er zijn “twee eerste exemplaren” uitgereikt. Eentje aan Eric Dekker van boekhandel Dekker & Dekker, zijn opa speelde een rol in de Derper inburgeringscursus van mijn moeder. Het tweede eerste exemplaar werd overhandigd aan Mia Oosterlaar. Mia kan mooi vertellen over haar samenwerking met Dr.Helle, waarvan ook een verhaaltje in de bundel staat. In het boekje kun je lezen over oude Derpers, als Arie Mannie, verhalen over de ”asserante Derpers”, hoe de…
Het boekje “Derperdingen” wordt op de Visserijdag uitgereikt aan twee Derpers. In het boekje staan korte verhaaltjes over Derp en Derpers. Je komt mensen tegen als Varkesteert, Arie Mannie, KiesKaasKiesBroek, Pum, Ientje van onze Lieve ‘Eer, Beertje & Steertje, Dokter Helle en ook mijn vader en moeder. Je kunt een beetje ontdekken hoe een Derper inburgeringscursus vorm krijgt.En dat alles door mijn gekleurde bril. Mijn doel is de verhalen die in Derp rondgaan vast te leggen. Als je verhalen kent…
We zijn het een beetje kwijtgeraakt in onze beredeneerde en digitale wereld. Maar tante Lien had het nog, met volle overtuiging. Tante Lien was zo’n vrouw met een boezeltje en uitermate netjes. Altijd een welgemeende vriendelijke glimlach als je bij haar in de buurt was. Sprak plat Derpers.Getrouwd met Bertus, die niet de meest gezellige man was, om het voorzichtig te omschrijven. Met Lien kon je ook lachen en de laatste dorpsroddels doornemen, waarbij de familierelaties van het lijdend voorwerp…
In 1968 namen we afscheid van onze lagere school. Sowieso was 1968 een bijzonder jaar, de studentenopstanden, de flower power, Vietnam… En wij een Derper klas van de Van Speijkschool ging z’n vleugels uitslaan. Nadat we 6 jaar bij elkaar in de klas gezeten hadden, werd de boel opgeknipt en maakten we allemaal een keus voor een andere school. Geen meester Stobbe meer, die verhalen kon vertellen, geen meester Zedel meer, die altijd wat modern was…. en nog meer leerkrachten….
In je jeugd, als je fysiek nog klein bent, lijkt alles veel groter. De woonkamer waar je woonde was erg groot. De mensen waren langer.Vader Stam kon met smaak vertellen over KieskaasKiesBroek. De uitbater van een melk- en kaaswinkel op de hoek van de Julianastraat en Bergstraat.“Kieskaaskiesbroek” was een melkboer, die er ook uitzag als een melkboer. Zo’n beige stofjas en een kennersblik als hij naar zijn kazen op de plank keek.De man is in mijn herinnering groter dan mijn…